Tunnels en tempel
Door: ikke
Blijf op de hoogte en volg Anke
06 September 2011 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
6 september
Om acht uur vanmorgen zijn we in de bus gestapt. We zijn eerst naar de Cao Dai tempel gegaan. Een reis van ongeveer 150 kilometer. In Nederland zou dat ruim anderhalf uur betekenen als je het grootste deel over de snelweg kan, hier in Vietnam betekent dat ongeveer twee en half uur. De bus mag op sommige plaatsen maar 40 km per uur. Onderweg zijn we nog bij een lokaal wegrestaurant gestopt, waar we een buitengewoon heerlijk kopje koffie gedronken hebben, dus…
Aangekomen bij de tempel word je overspoeld door de vele indrukken, kleuren, tradities en gelovigen. Het is een prachtige tempel, maar wel erg druk door de vele kleuren en symbolen. Elk tegeltje, raam, pilaar, ed, staat wel ergens voor. Het is wel duidelijk dat het een mengeling van diverse religies is. Eigenlijk is het niet te beschrijven en als ik nu naar de foto’s terug kijk, is het ook niet goed op foto’s weer te geven, m.a.w. kom maar even zelf een kijkje nemen. Om kwart voor twaalf zijn we naar boven gegaan om een deel van de ceremonie bij te wonen. Ook de ceremonie is boordevol met tradities en regelmaat. Na een kwartiertje waren de meeste mensen wel klaar met de zang en de biddende mensen, maar wel leuk om eens mee gemaakt te hebben.
We hebben onze reis verder vervolgd in bus richting de Cu Chi tunnels. In de bus hebben we een picknicklunch gekregen. Oftewel de broodjes werden in een picknickmand bezorgd, waarna we dus een broodje op de vuist hebben gegeten. Maar het klinkt wel leuk een picknick.
Aangekomen bij de Cu Chi tunnels zijn we eerst een wandeling door jungle gaan maken. Deze jungle is erg jong. Het zijn allemaal jonge bomen, omdat de volledige jungle van Cu Chi is verwoest door de napalmbommen. Als eerste krijg je een prachtige, krakende, zwart-wit propaganda film te zien over hoe goed de Vietcong was en hoe slecht de Amerikanen. Daarna ga je verder de jungle in, na een paar meter kun je de eerste tunnel in. Dit is een kleine tunnel van 10 meter. De tunnel klein en benauwd, maar prima te doen. Iedereen is ook weer ongedeerd naar bovengekomen, nou ja bijna iedereen, er was een gewonde met wat schaafwondjes op de armen (en ik ken die persoon ;-)).
Vervolgens zijn we de ingang van een andere tunnel gaan zoek, echt razend knap hoe goed ze dit kunnen verbergen! Na een kleine tweede tunnel, kwamen we aan bij de laatste tunnel die beschikbaar was voor publiek. Hier kon je diverse routes kiezen: 10, 30, 50 of 100 meter. Na 10 meter is besloten om voor de route van 30 meter te gaan. De tunnels waren nog smaller en lager dan de eerste, halverwege ging je een verdieping lager, wat ook niet al te soepel ging en de vleermuizen vlogen om je oren. Na de eerste afslag zijn we een deel van de groep kwijt geraakt. Nou ja, een deel: de gids, Isabel en ik zijn boven gekomen de rest was even spoorloos. Na een minuut of vijf wachten kwamen de volgende mensen pas naar boven. Ik heb geen idee wat er allemaal gebeurd is daar beneden, maar dit zijn wat steekwoorden: verkeerde afslag, omdraaien, vast zitten. Uiteindelijk zijn Wally en Ben bij de 50 meter post omhoog gekomen en de rest toch netjes bij de 30 meter post. Voor het geval je je afvraagt hoe je uit zo’n tunnel komt: zwaar hijgend en zeiknat van de zweet. Echte aanrader dus.
Ondertussen zijn we onderweg terug naar het hotel, waar we ons kunnen opfrissen alvorens we gaan eten. Wel nog even een fotostop gemaakt bij een van de vele rubberplantages, bes grappig om te zien.
Tot morgen
Om acht uur vanmorgen zijn we in de bus gestapt. We zijn eerst naar de Cao Dai tempel gegaan. Een reis van ongeveer 150 kilometer. In Nederland zou dat ruim anderhalf uur betekenen als je het grootste deel over de snelweg kan, hier in Vietnam betekent dat ongeveer twee en half uur. De bus mag op sommige plaatsen maar 40 km per uur. Onderweg zijn we nog bij een lokaal wegrestaurant gestopt, waar we een buitengewoon heerlijk kopje koffie gedronken hebben, dus…
Aangekomen bij de tempel word je overspoeld door de vele indrukken, kleuren, tradities en gelovigen. Het is een prachtige tempel, maar wel erg druk door de vele kleuren en symbolen. Elk tegeltje, raam, pilaar, ed, staat wel ergens voor. Het is wel duidelijk dat het een mengeling van diverse religies is. Eigenlijk is het niet te beschrijven en als ik nu naar de foto’s terug kijk, is het ook niet goed op foto’s weer te geven, m.a.w. kom maar even zelf een kijkje nemen. Om kwart voor twaalf zijn we naar boven gegaan om een deel van de ceremonie bij te wonen. Ook de ceremonie is boordevol met tradities en regelmaat. Na een kwartiertje waren de meeste mensen wel klaar met de zang en de biddende mensen, maar wel leuk om eens mee gemaakt te hebben.
We hebben onze reis verder vervolgd in bus richting de Cu Chi tunnels. In de bus hebben we een picknicklunch gekregen. Oftewel de broodjes werden in een picknickmand bezorgd, waarna we dus een broodje op de vuist hebben gegeten. Maar het klinkt wel leuk een picknick.
Aangekomen bij de Cu Chi tunnels zijn we eerst een wandeling door jungle gaan maken. Deze jungle is erg jong. Het zijn allemaal jonge bomen, omdat de volledige jungle van Cu Chi is verwoest door de napalmbommen. Als eerste krijg je een prachtige, krakende, zwart-wit propaganda film te zien over hoe goed de Vietcong was en hoe slecht de Amerikanen. Daarna ga je verder de jungle in, na een paar meter kun je de eerste tunnel in. Dit is een kleine tunnel van 10 meter. De tunnel klein en benauwd, maar prima te doen. Iedereen is ook weer ongedeerd naar bovengekomen, nou ja bijna iedereen, er was een gewonde met wat schaafwondjes op de armen (en ik ken die persoon ;-)).
Vervolgens zijn we de ingang van een andere tunnel gaan zoek, echt razend knap hoe goed ze dit kunnen verbergen! Na een kleine tweede tunnel, kwamen we aan bij de laatste tunnel die beschikbaar was voor publiek. Hier kon je diverse routes kiezen: 10, 30, 50 of 100 meter. Na 10 meter is besloten om voor de route van 30 meter te gaan. De tunnels waren nog smaller en lager dan de eerste, halverwege ging je een verdieping lager, wat ook niet al te soepel ging en de vleermuizen vlogen om je oren. Na de eerste afslag zijn we een deel van de groep kwijt geraakt. Nou ja, een deel: de gids, Isabel en ik zijn boven gekomen de rest was even spoorloos. Na een minuut of vijf wachten kwamen de volgende mensen pas naar boven. Ik heb geen idee wat er allemaal gebeurd is daar beneden, maar dit zijn wat steekwoorden: verkeerde afslag, omdraaien, vast zitten. Uiteindelijk zijn Wally en Ben bij de 50 meter post omhoog gekomen en de rest toch netjes bij de 30 meter post. Voor het geval je je afvraagt hoe je uit zo’n tunnel komt: zwaar hijgend en zeiknat van de zweet. Echte aanrader dus.
Ondertussen zijn we onderweg terug naar het hotel, waar we ons kunnen opfrissen alvorens we gaan eten. Wel nog even een fotostop gemaakt bij een van de vele rubberplantages, bes grappig om te zien.
Tot morgen
-
06 September 2011 - 17:20
Tiny:
de tunnels zijn wel goed voor de lijn na al dat goede eten.hoe is het met de regen gr tiny -
06 September 2011 - 23:45
Anke Schrijer:
Hai,
Gisteren hebben we helemaal geen regen gezien en eergisteren was het bewolkt overdag en 's avonds de hele avond regen. Verder is het voornamelijk bloedheet en benauwd. -
07 September 2011 - 00:44
Isabelle:
Het klopt ook nog allemaal wat ze schrijft!
Tijd om te vertrekken in saigon... De airco in het hotel is kapot!
Vandaag een tochtje over de mekong. Maar eens ervaren hie die Amerikanen zich gevoeld hebben -
07 September 2011 - 06:58
Angelique:
Hoi Ank, hier is inmiddels de herfst begonnen dus met zweet en veel warmte hebben we al helemaal niks meer hier. Het klinkt wel heel indrukwekkend zo. veel plezier verder. groetjes angelqiue
-
07 September 2011 - 14:11
Paul BCIJ:
Zo te lezen gaat alles goed met jullie. Zo donker als het in de tunnels was, zo licht is het in de sporthal met de nieuwe vloer! Hij speelt lekker hoor. Veel plezier nog! Groetjes, Paul
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
