Villa de Leyva

Aangekomen in Villa de Leyva hadden we nog voldoende tijd om lekker te relaxen, zwemmen, in de sauna enz. Heerlijk! In de avond zijn we naar Plaza Major gelopen, indrukwekkend groot plein, met daarom heen diverse restaurants, bars, maar ook de grote kerk. Achter het plein lag een heerlijk restaurant en we hebben de eerste keer lekker buiten kunnen eten. Het eten was weer erg goed en deze keer hadden we ook nog een bierproeverij! In deze regio had je diverse bieren met smaakjes, o.a. Ananas, Passievrucht en....Chocolade. We hadden met onze tafel van alle smaakjes een flesje besteld en lege glazen. Was erg lekker!

Er was ons al verteld dat alles langzaam ging in de morgen en dat was absoluut waar. Alles zo zijn gangetje en vanaf een uurtje op acht konden we ontbijten om vervolgens om 10 uur in de bus te stappen. In de bus kregen we weer een update over de plannen en de staking van Avianca. In Colombia moeten bussen minimaal een dag van te voren aanvragen en overleggen welke route ze gaan rijden en wie in de bus zit. Uiteraard wordt daar een kleine fooi voor betaald. Om te voorkomen dat we en niet kunnen vliegen en niet met de bus kunnen, heeft André alvast een busroute laten reserveren. Het is nog steeds onzeker of we kunnen vliegen.

In Villa de Leyva is het weer elke dag hetzelfde, in de morgen bewolking en in de middag zon. Althans dat is wat André ons verteld heeft. Aangezien we naar een klooster gingen in de morgen, toch maar een lange broek aan een T-shirt met mouwen, wel heel optimistisch een korte broek in de rugzak meegenomen. Het klooster was een plek van stilte en binnen mochten we dan ook niet praten. Ik weet nog steeds niet wat ik ervan moet denken. Ik vond het niet overdreven mooi of bijzonder, maar van de andere kant ook wel leuk om te zien.

Na het klooster zijn we verder gereden naar een wijnchateau in Villa de Leyva. Daar hebben we een rondleiding gekregen over het verbouwen van druiven op 2.000 meter boven zeespiegel en het produceren van wijn. Uiteraard ook een glaasje geproefd, prima wijntje! We hebben onderstussen ook wat wegen gehad waarvan je je kan afvragen of het een weg mag heten. Maar nog steeds geen dangerous roads gevoel, alleen wat stoffig en smal.

Na een heerlijke lunch op Plaza Major was het tijd voor een middagje vrije tijd (klinkt net alsof de rest heel zwaar was, wat niet zo is). Een groep is de berg opgelopen, een ander groepje is gaan fietsen en wij zijn gaan winkelen. Na een winkeltje of drie heb je alle winkels wel gezien. Tenminste, de basis toeristen souvenirs waren in alle winkels ongeveer hetzelfde. Alleen de kleding en sieraden verschilden. Beetje slenteren door de straatjes en eindigen met een stuk taart en goede koffie, kortom: erg relax. Misschien wel nog goed om op te merken: de bewolking is de hele dag gebleven, maar geen regen!

Tijdens het avond eten kregen we weer een update over onze vlucht: hij was nog niet gecancelled, wat een goed teken is. Allemaal online ingecheckt en toen weer wachten. Ondertussen was André toegevoegd aan de groepsapp en was de afspraak simpel: André zou om 6 uur een update sturen en afhankelijk van wel of geen vlucht moest je dan om 6 uur ook opstaan.

27 September 2017, 6.00u: BOG - NVA #9295: Scheduled! Nog steeds geen garantie voor vertrek, maar het ziet er veel belovend uit. Gisteren was het weer al niet wat het altijd zou zijn en deze morgen ook niet: een stralend blauwe lucht, heerlijk! We zijn wel iets vroeger in de bus gestapt, omdat er een aantal wegen afgesloten zouden worden voor een fietswedstrijd. So far, so good. Tot we 10 minuten onderweg zijn: ook onze back-up route was afgesloten, de wegen die niet gebruikt worden voor de fietswedstrijd, zijn afgesloten omdat ze die opnieuw gaan asfalteren.

Aangezien onze chauffeur al eerder mooie route had, had ik nu ook alle vertrouwen erin dat we wel op tijd in Bogota zouden aankomen. De nieuwe route kwam langs Chinquinquira, dat is een bedevaartsoord waar een wonder is gebeurd (ik geloof een huilende Madonna). Was een leuk dorp met een prachtige kathedraal. Onderweg nog een paar kleine stops gehad en ja hoor, we waren ruim op tijd in Bogota. Daar nog een beetje file gehad, maar toch netjes op tijd op het vliegveld. Daar aangekomen was het nog even spannend of onze vlucht doorging, maar dat was het geval.

Na een uurtje vliegen zijn we alweer geland op het vliegveld van Neiva. Dat ging allemaal heel soepel en konden we makkelijk de temperatuur shock verwerken (van 20 graden naar 40 graden). Na snel even de koffers gedumpt te hebben, zijn we doorgereden naar de woestijn van Tatacoa. Ik moet zeggen hele bijzondere woestijn. Ik kan het niet uitleggen, dus zal een foto uploaden. Aangezien het overdag ongeveer 45 graden was, zijn we dus laat in de middag naar de woestijn vertrokken. Dit betekende ook dat we op het einde met zaklampen hebben moeten lopen. Ook een ervaring. Als afsluiter kregen we het lokale drankje van een klein soort passievrucht met cactus, heerlijk. Nu in het donker onderweg terug naar Neiva en donker is hier ook donker. Geen straatverlichting, niet tot nauwelijks bebouwing, dus donker. Maar wel met een prachtige sterrenhemel en op de achtergrond nog wat onweer......