Medellin

Vandaag stond weer een lange busdag op het programma. De afstand die we moesten overbruggen was ongeveer 300 km en alle wegen verhard. Waarom dan toch een hele dag: wegwerkzaamheden, politiecontroles en het Andes gebergte. De eerste 100 km ging snel, op twee kleine controles na (waarvan we bij 1 mochten doorrijden, de andere was alleen voor de controle van de vergunning). Maar toen.... ongeveer elke 5 kilometer was het stoppen en wachten. Als ik het goed heb begrepen waren er op deze weg 32 wegwerkzaamheden en bij allemaal was het eenrichtingsverkeer, oftewel wachten....

Misschien heb ik het al geschreven, misschien ook niet, maar in dit land rijden geen treinen, niet omdat er geen rails liggen, maar omdat treinen niet genoeg commissies en fooien opbrengen. Vroeger was er wel een treinverbinding, dus de rails die liggen er wel. André had nog een verrassing voor ons tijdens een stop: met de motor-trein. De motor-trein? Ja, letterlijk een houtenplaat, met daarop houten bankjes en daaraan een motorfiets bevestigd. Erg leuk om te doen!

Toen de wegwerkzaamheden wat minder werden, begon het klimmen en het dalen. Op ongeveer 2.200 meter nog een koffiestop gehad, met een prachtig uitzicht. Vanaf dat punt was het nog maar 40 km, maar wel nog 1.100 meter klimmen en weer 1.500 dalen. De conclusie was dan ook: als je na deze rit nog niet wagenziek bent, word je het ook nooit meer. Uiteraard zijn we midden in de spits in Medellin aangekomen: chaos!

Gisterenavond een sneltreinvaart-rondleiding gekregen door een van de uitgaanswijken van Medellin om vervolgens op een terras te eindigen. Na daar een hapje te hebben gegeten en een heerlijke cocktail gedronken te hebben, zijn we met zijn achten mee gaan doen aan de Pub Crawl van Happy Buddah Hostel. Wat wil dat zeggen: een kroegentocht met zo'n 75 man, alleen maar studenten, Backpackers en wij. Bij elke kroeg kreeg je een schotje.... Na drie kroegen zijn wij afgehaakt en nog even naar een club gegaan.

Vanmorgen was om 9.15 vertrekken voor onze toer door Medellin. Maar eerst moesten we nog even een e-mailtje van Fox verwerken: morgen gaat er een staking beginnen van Avianca (????) en ze hebben ons omgeboekt naar een andere luchtvaartmaatschappij. Of we wel ongeveer honderdvijftig dollar aan de reisleiding willen betalen. Goede nieuws is dus dat we wel gaan vliegen!

Onze toer begon bij het huis van Pablo Escobar, gevolgd door zijn begraafplaats. Vervolgens nog door de stad gereden (met prachtige uitzichten) en geëindigd op een groot plein dat helemaal vol met beelden van Botero staat. Enige jammere was dat het ondertussen stortregende... Na de stadstour zijn we nog door gegaan met een 2e stadstour, maar dan nu naar de buitenwijken (lees: vrij veel sloppenwijken). Een avontuur op zich om daar te komen. We hebben alle vervoersmiddelen gehad: bus, metro en kabelbaan. Uiteindelijk hebben nog gelopen door Commune 13, een van de grootste buitenwijken van Medellin. Net als in Bogota waren hier vele muren volgespoten met graffiti en ook hier had elk stukje muur een verhaal. Prachtig om te zien.

We waren vrij laat terug van onze excursie en het was dus even haasten om op tijd in het centrum te zijn. Waarom een tijdslimitiet? Colombia - Paraguay, WK kwalificatie. We hebben tot ongeveer de 80e min moeten wachten voor Colombia een goal maakte, maar toen ging het dak eraf. Helaas maakte Paraguay in de laatste vijf minuten nog twee goals.... verslagenheid en zelfs tranen met tuiten om ons heen. Uiteindelijk heeft dat de pret niet mogen drukken voor een gezellig avondje stappen!

Nu is het tijd om Medellin weer te verlaten: op naar de warmte en de kust!