Swaziland en Hluhluwe

Swaziland en Hluhluwe park

Na een gezellige en lekkere avond (struisvogel en springbok: check), was het vanmorgen tijd om de regio Krugerpark te verlaten en richting Swaziland te gaan. Tenminste, dat dachten we. Na de koffiestop hadden Ben en Japie (de chauffeur) een verrassing: terug het Krugerpark in. Weliswaar maar 50 meter, maar dat was genoeg om diverse krokodillen, zwijnen, ijsvogels, nijlpaarden en jaja: impala's te zien. Een erg leuke stop.

Onderweg naar Swaziland kom je langs verschillende dorpen en boerderijen. Hier kun je goed het verschil tussen blank en zwart zien. Eerst krijg je grote plantages met bananen, suikerriet, mango's enz. Er ligt niet tot nauwelijks rommel langs de weg. En dan ga je een onzichtbare grens over: vervallen plantages, veel afval langs de weg, loslopend vee, vervallen kleine huisjes afgewisseld met kasten van huizen. Onbegrijpelijk om te zien. Na de onzichtbare grens, kwamen we aan bij de grens van Swaziland. Allemaal uit de bus, stempel van Zuid-Afrika halen, vervolgens een honderd meter wandelen door niemandsland en een stempel halen van Swaziland.

In Swaziland hebben we voornamelijk in de bus gezeten, maar het was alles behalve saai. Het landschap is prachtig, afwisselend, de bevolking, de huizen, het vele vee op de straten en noem maar op. We zijn een aantal keren gestopt bij handwerk kraampjes en fabriekjes: the Big Five is in de pocket, weliswaar van speksteen, maar toch. Aangekomen bij het hotel was het een complete invasie van apen, geweldig om te zien. Op aanraden van Ben hebben we 's avonds de lokale specialiteit Iyasha Inyama geprobeerd. Buiten het feit dat het super lekker was, was het vrij spectaculair om te zien hoe het gemaakt wordt: geflambeerd met vlammen van een meter hoog!

Na een geweldig bezoekje aan een kaarsenfabriek zijn we richting de Zuid-Afrikaanse grens gereden. Van kleine krotten tot riante villa's voor de vrouwen van de koning, van ezels tot zebra's, ook nu weer veel te zien. Bij de grens weer hetzelfde liedje: uit de bus, stempel halen, lopen door niemandsland, stempel halen en weer in de bus. Binnen een kilometer van de grens, stak er opeens een giraf de weg over. Dit is toch wel heel bijzonder.

Na de lunch op weg naar Hluhluwe National Park om de volgende game drive te maken: een nieuwe poging om het luipaard te zien. Aangezien het vier weken geleden geregend heeft, was het park volledig groen. Het is ook veel heuvelachtiger dan Krugerpark. De natuur van dit park is overweldigend, maar er waren ook weer volop dieren aanwezig en vaak van veel dichterbij. Er waren ontzettend veel neushoorns, de zebra's midden op de weg, een olifant die overstak een twee prachtige leeuwen. Helaas weer geen luipaarden, erg koud en minder dieren dan in Kruger, maar het was weer gaaf om te doen.